Bor kaldı gönül Şiiri - Ali Uzun

Yare eylemişim gönlümü tarla,
Sürmedi bakmadı bor kaldı gönül.
Aram düzelmedi o nazlı yarla,
Ekmedi biçmedi çor kaldı gönül.

Bülbülün feryadı avazı güle,
Gönül parça, parça giderken sele,
Yarın nazı bana bakmadı bile,
Sormadı görmedi zor kaldı gönül.

Yar oldu ellere mahsulu harman,
Esirgedi benden ilacı derman,
Dilerim Tanrı’dan mutluluk görmen,
El aleme destan şor oldu gönül.

Ardında sürünür yar Ali Uzun,
Hallerim perişan harabe hazin,
Tanrı huzurunda tutar mı yüzün?
Hor gördün çiynedin zar kaldı gönül.