Bor'daki Ev Şiiri - Ömer Fethi Gürer

BOR’DAKİ EV

Babam demiryolcu idi.

Demiryolu yapılırken 1930’larda.

İşçilere yapılmıştı lojmanımız…

Taşındığımızda virandı. Bahçede, evde

Önce bahçeden başladık …

Ağaçlarla, çiçeklerle ailece donattık,

Akan çatısından bozuk yerlerine onardık,

Evi ve bahçeyi yeniden yarattık

Yirmi yıl sonra tain oldu babam İstanbul’a,

Evden ayrılınca anılara ağladık.

Yıllar sonra gittim baktım.Bahçe haraptı.

İçim yandı.

Çocukluğumun geçtiği yerde…

Sonra Bir gittim ki; ne bahçe, ne ev vardı.

Mart 2004-Bor

Ömer FETHİ GÜRER