Boncuklar Şiiri - Yaşar Okçu

Boncuklar

Bilemezdim ipin çürümüşlüğünü,
Diziyordum boncukları,tek, tek…

Kuralları olmalıydı, imamesiz olmamalıydı diyordum,
Tamam sanmıştım.

Bilemezdim ipin çürümüşlüğünü,
İp yırtılmış, dökülmüştü boncuklar, tek,tek…

Önce biri, sonra diğerleri döküldü,
Ben;
İlk dökülenleri toplamaya çalışırken.

Birkaçı tutunmaya çalıştı dökülenlere inat.
Dökülenler kaybolup gittiler,
Başka iplere bile ait olamadan…

Bilemezdim ipin çürümüşlüğünü,
İpe tutunanların bana yeterliliğini,
Dostlukta kural koymanın gereksizliğini,

Ve bilmeliydim;
Dostluğun sınırsızlığını,
Kuralsızlığını…