Boncukçu Şiiri - Nesrin Akalmış

Hanfendi… ne kadar da basitsiniz
Siz… lütfen üstünüzdeki parıltıyı silkeler misiniz
Yapışkanı atmış eğreti –zoraki-
Bakınız… işte şimdi oldu
Dökülünce pullarınız, özünüze büründünüz

Yapmayınız rica ederim –kesiniz-
Sözcükleri hor kullanıp, değerini yitirmeyiniz
Tam da gerçekten ihtiyaç duyduğunuz anda
Ya zorlasanız da çıkmazsa – kalmazsa-
Biraz tutumlu olunuz… erir dağ olsa –harcanırsa-

Tamam… zorlama yok, bu bir rica
Ama midem hassas –kaldırmıyor- okudukça
Bir mavi boncuk ona, diğeri buna… saf ya…
Olmadı mı –topla- …yok sana
Hanfendi…boncukçu musunuz, yoksa?

Bayım karmaşa yapmayınız…lütfen
Sıraya geçiniz –sıranız gelince- boncuklanacaksınız hepiniz
Bakınız… bir de en cafcaflısı çıkarsa –yaşadınız-
Haydi… uslu uslu bekleyiniz, acele etmeyiniz
Dağ büyük nasılsa –erimezse- payınızı alırsınız