Boncuk yükü Şiiri - Kemale Nesrin Oğuz

Bürünüp gecenin karanlığına
oturup sap sarı Ay ışığında
gecenin gündüzün ayın yaşında
kimse boncuk dizir
fikir boncuğu

Her kesten bir tane
boncuk alıbdı
Boncukları ile
tenha kalıbdı

Taşıyor dünyanın
boncuk yükünü
Her yükün dağ boyda
ağır fikrini

Öz sarı atını çapıb dikine
Kim çekir adamı
yerin terkine
Bağlanır dünyanın
hava kapağı
Kopur ayağından
toprağın bağı
Kırılır boncuğun
uzuuun saplağı
dökülür dünyadan
yüzü aşağı

Sessizlik...sessizlik
uzanır yine
sallanır Yere
Ayın sarı
sap sarı kurşağı
Gezir boncuk dizen
başka birini
Çok bakma ha Aya
götürer seni

...Oturmuşam ak
mum ışığında
her kesten gizlice
Güneşden gizlice
Aydan gizlice
her gece
hey boncuk dizirem
şiir boncuğu...