Nefes nefese soludu genç adam.Bir köşede terini silerek durdu.Nasılda acımıştı ama boncuk köpeğin ısırdıgı sol baldırı.
Son debiği vurmasaydım,diye vicdan yaptı genç adam.Belki de boncuk köpek beni ısırmazdı.Diye tamamladı iç sesini.
Nefesi kokmuştu aclıktan boncuk köpeğin, çok hırpalanmıştı.Ama yine de bir duvar dibine sessizce sinmişti.
"Ne alemi vardı şimdi gelip debik vurmanın,ne alemi vardı şimdi,zor durumda olan Boncuk adlı köpeğe ısırılmanın"diye düşündü
Pişman olmuştu genç adam,topallayarak köpeğe doğru yürüdü.Amacı kendini afettirmek,belkide başını okşamaktı köpeğin.Köpek hırlayarak uzaklaştı adamdan.Bütün ilişki ağı kopmuştu artık velakin.Genç adam duvarın dibine çöktü.Ağlamsı bir hali vardı.Köpekte uzaktan adama bakıyordu.Adam cebinden bir parça ekmek çıkardı ve duvarın dibine koydu.Birazda bir kapla su getirdi .Uzaklaştı oradan genç adam.Çekingen bir halde yaklaştı ekmeğe boncuk adlı köpek,yedi ekmeğini,içti suyunu.Unutmuştu yediği debiğin acısını,kuyruğunu sallayarak adama doğru koştu.Adam,kucakladı boncuk köpeği,onu sevdi,okşadı."Ne iyi adam "dedi köpek.Beni çok sevdi.Ne iyi köpek dedi adam,beni af etti.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta