Boncuk Gözlüme Şiir Şiiri - Ahmet Yozgat

A/:
Çocuğumun gözleri boncuk.
Güneş vurur ışıl ışıl
Ay vurur yalap yalap...
Sanki uçar ışıltılı derinliklerden
Konar gözbebeklerine
Bir dantelli kelebek
Gerer şeffaf kanatlarını
Çocuğumun boncuktan gözlerine.
B/:
Çocuğumun gözleri zeytin.
Güneş gözlerine vurur,
Geceden arta kalan bir yıldız
Çocuğumun gözlerinde geceler
Çocuğum uyanır sabaha,
Rengarenk bakar gri dünyaya.
Çocuğum kahkahalarla güler,
Çocuğumun gözleri zeytinler gibi kara
Yanakları yayılır ufuklara.
C/:
Çocuğumun gözleri damla.
Bulutlar vurur şıpır şıpır
İpekten göz kapaklarına.
Dökülür üstümüze uzaklardan
Mavi yüklü bulutlar.
Gözyaşı sağanağında kalan
Bütün analar sırılsıklam ıslanırlar
Gererler şeffaf şemsiyelerini
Korurlar çocuğumun boncuktan gözlerini.
Ç/:
Çocuğumun gözleri iri mi iri.
Güneş gözlerine vurur onun,
Yansır tüm renkler çevreye çizgi çizgi
Bir ezgi buharlanır mavi havaya
Gerer şeffaf kanatlarını türküler
Çocuğumun boncuk gözlerine.
O gözler iri gözler
Damlalar gibi diri gözler
O beni özler her yalnız kaldığında
Ben onu daha çok özlerim
Çocuğumun gözleri boncuk,
Çocuğum çok çocuk...