Boncuğum
Her gün süt verdim içerdin
Bazen de köşe bucak kaçardın
Ortalığa miyav sesi saçardın
Sonunda öldün biricik boncuğum
Yeşil gözlerinde ilham buldum
Seni severken ben mest oldum
Canım seni verene kurban olurdum
Sonunda öldün biricik boncuğum
Hain şoför, nasıl kıydı canına
Çok istedim, varamadım yanına
Ne yazık ki sen ölmüştün o anda
Sonunda öldün biricik boncuğum
Nereye gitsem peşimi bırakmazdın
Arkamdan tıpış tıpış gelirdin
O güzel, rengini ve yüzünü unutmadım
Sonunda öldün biricik boncuğum
Kaldırımdan kaldırama atlardım
Dantel yumağını hep saklardım
Kucağıma alsam, saçını koklardım
Sonunda öldün biricik boncuğum
01/03/2000
BÜRO
ÇARŞAMBA
Kayıt Tarihi : 19.3.2005 20:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!