Boncuğum-2
Unutamıyorum bir türlü o halini
Sanki araba çarpmıştı o güzel gelini
Elimi uzattım tutamadım elini
Sonunda öldün biricik boncuğum
Arkandan ne kadar göz yaşı döktüm
Soluk gözlerinden bir bir öptüm
Sana küçücük bir mezar yaptım
Sonunda öldün biricik boncuğum
O gün sokağa çıkmasan ne vardı
Şoför abi sen yoksun sandı,
Belki senin ölümüne oda yandı
Sonunda öldün biricik boncuğum
Sofrayı hazırladım, yemeğe batmazdın
Sen hiçbir zaman bensiz yemek yemezdin
Ben olmadan tek bir adım bile atmazdın
Sonunda öldün biricik boncuğum
Kulaklarımda çınlıyor miyav sesin
Yeşil boncuktu kediciğim, senin o güzel gözün
Çok yufkaydı, biliyorum kediciğim senin özün
Sonunda öldün biricik boncuğum
01/03/2000
BÜRO
ÇARŞAMBA
Kayıt Tarihi : 19.3.2005 20:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Münevver Düver](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/03/19/boncugum-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!