Bön Dost Şiiri - Erhan Baran

Eşeğe saman ısmarlayan kafa
Samanı sıpa yer harar bulursun
Yurdunu bırakıp gidersen safa
Kapının yerinde duvar bulursun

Dostunu iyi seç gönlünde tütsün
Oduna tutunma kül olup gitsin
Beklersen uyuzdan sürüyü gütsün
Yedi köy ötede davar bulursun

Selvi boylum dersin göklere değer
Kalkamaz ayağa topaldır meğer
Azraili yoldaş edersen eğer
Sırtını kabrine dayar bulursun

Sanma Dodurgalım dertler uzaktır
Yere bakan gözler bir çift tuzaktır
Bön dostun kokusu ıslak tezektir
Çekme nefesini zarar bulursun