Bomboş Yer Şiiri - Sultan Ss

Yokuşun en dik yerindeyim
Nefesim yusufcuk kanatlarından süratli
Gölgem bir buğday tanesi kadar az
Ayaklarım fayton bağlanmış atlar gibi sürüngen
Başım bir küheylan gibi en ilerde
Gözlerim günle bir kısılmamak için kavgalı
Kirpiklerim bu kavgada yancı
Ve yardımıma koşan bir bulut
Savrularak geldi başucuma
Döndü yüzünü acıyarak
Gözyaşlarını serpti üzerime
Ağlayarak topladım birer birer
Hüznünden bitap düşüp süzülerek
Veda etti üzerimden gözyaşlarını emanet ederek
Süründüm tüm matemi toplamak için içerime
Sığmadılar sığdıramadım o bomboş yere