BOMBOŞ BİR DÜNYADA YAŞIYORUM
Savuruyor rüzgar beni bir o yana bir bu yana,
Hasret kaldım sabah güneşinin ışığına,
Bıraktı dost bildiklerim hayatın boşluğuna,
Vuruldum sırtımdan dünyamı yıktılar.
Unuttum gülmeyi konuşuyorum odamın soğuk duvarlarıyla,
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta