bomboşdu koca şehir gecenin içinde!
bir ben vardım bir gölgem peşimde! !
yaklaşırken ışıkdan ışıga..
bir ben önde bir gölgem ilerde...
bomboşdu koca şehir...
denize kıyılarını dalgalar dövüyordu.
sadece hışırtı sesleri uzakdan geliyordu..
bomboşdu kaca şehir! !
sıyrılmış kendisini dolduran insandan
iki damla yaş akıyordu yalnızlıgından..
bomboşdu kaca şehir...
yüksekliyordu arsızlaşan beton yıgınları
etrafa dagılmış hayasızlıgın adamları..
bomboşdu koca şehir.
soyulmuşdu namus ifetli elbisesinden
çırıl çıplakdı kan damlıyordu çehresinden!
bomboşdu koca şehir.
bogmaya başladı yalnızlıgı..yalnızlıgımı
sorgulamaya başla şehir adımlarımı
bomboşdu koca şehir...
gecenin koynuda yanan ışıklarında hüzün
bir ben vardım birde ben.. öksüzüm.
Kayıt Tarihi : 15.10.2012 14:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!