Bomboş... Şiiri - Soner Atik

Ellerimde hissettim yokluğunu,
Düşüncem sendin ama,
Avuçlarım bomboştu.
Seninle saydım sensizliği,
Bu kaçıncı gündü?
Bu kaçıncı hasret nöbeti?
Işığımı arıyorum karanlığımda.
Baş kaldırdığım gecelerden korkuyorum artık,
Yalnız olduğum için,
Sensiz kaldığım için.
Zaman önde ben ardında,
Var gücümle koşuyorum.
Yaklaşamıyorum yanına,
Tutup kollarından “dur bekle” diyemiyorum.
Kayıp zamanın ortasında;
Kaybolan ben.
Fikrimin en keskin yerinde,
Düğüm düğüm bağlanan sen.
Hiç düşünmedim çözmeyi,
Ne yüreğimi, ne fikrimi.
Dokunmadım hiç birine,
Hepsi bildiğin gibi.
Bende bildiğin gibiyim.
Yine özlüyorum seni,
Saklıyorum hala en derinde.
Ellerin yok üşüyor ellerim,
Sadece ovuyorum seni düşündükçe.
Tebessüm ediyorum karanlığa,
Hasretine,sensizliğe,yalnızlığa.
Evet yine yoksun yanımda,
Ama ben hala seni kokluyorum;
Ellerimdeki kırık vazoda…