Bom Boş Gibiyim Şiiri - Ayhan Kocabay

Dertlerim eksilmez ruhumda yaram
Akılsız divane bir baş gibiyim
Yakar şu canımı tutuşmuş çıram
Buluttan boşalan bir yaş gibiyim

Ne mevsimim belli ne gelir yazım
Dinmez yüreğimden bir türlü sızım
Dert hüzün çalıyor şu garip sazım
Savrulup atılmış bir taş gibiyim

Zamanı beklerim Vuslatta gözüm
Anlamın yitirdi lisanım sözüm
Dermanı bulunmaz içimde sızım
Tadı tuzu noksan bir aş gibiyim

Yanar har ateşim közüm sönmedi
Hüzünden yoruldum sızım dinmedi
Mevsimin değişip yaza dönmedi
Ağustos'ta soğuk bir kış gibiyim

Hayallerim yarım düşlerim noksan
Şu dünyam başımda yer ile yeksan
Dökülür her yanım nereye çeksen
Gerçeğe dönmeyen bir düş gibiyim

Bir avcı elinden uçtum dalımdan
Ayrı düştüm sanki yurttan sılamdan
Hiç kimse anlamaz gayrı halimden
Yolunu kaybetmiş bir kuş gibiyim

San ki bedenimi ruhum terk etmiş
Yaşımı unuttum sanırım yetmiş
Çek çek tükenmiyor bu nasıl dertmiş
Issız sokaklarda bom boş gibiyim

Ayhan Kocabay
25.07.2020