Bölyesine Ağlamadım Şiiri - Erhan Karagöz

Böylesine ağlamdım
Hiç göz yaşlarına böylesine boğulmadım
Dağlar kadar geniş yüreğim var derdim
Hiç bu kadar seveceğime inanmadım

Gözlerimde yaşlar bitmez oldu.
Sevdiğim gitti dönmez oldu
Ben mecnunsuz deli divane
Gözlerim boşlukta onu bekler oldu

İçimde bir acının haykırışları
Yüreğimde damlayan kanın çırpınışları
Boğulan içim yüreğim bedenim
Derdimi Anlatmak o kadar güç oldu

Sevdiğim bir gitti dönerim diye
Dönmez oldu
Beni yanlız ve yanlız bıraktı Gelmez oldu
Derdimi anlattığım dağlar dayanmaz oldu

Ben küçüldüm bu acıyla
Yüreğim bu acıyı çekmez oldu
Çözüm ne dersen sevgilim
Dönmen artık şart oldu.
Dönemzsen bu dünya bana bilesin
Yaşarken mezar oldu.