Bölünsek.. Şiiri - Hüseyin Demircan

ne vardı zavallı memleket bağrı
bir garip sübyanı sabi bilinsek
hiç değilse bari duymadan ağrı
geçiyor transa gibi bölünsek

belki hiç gözünden kaçmıyor abi
ferdan ümit ışık saçmıyor abi
tutulmayıp asla tecrite tabi
cezayir fransa gibi bölünsek

bir bir gider oldu gayrı cicimiz
niçin alınmıyor bilmem öcümüz
her vakit zalime yetse gücümüz
çok kalın bir ense gibi bölünsek

paylaşımın adil olmalı bayım
şahsıma ayırdım at ile tayım
haydi al çeşmeni bu benim çayım
o senin derense gibi bölünsek

fikirler kızakta fikir kayakta
sökmüyor idraki atmak dayakta
kolay yıkılmayıp kalsak ayakta
az daha dirense gibi bölünsek

biri ördek alıp biri kaz alır
insan sevdiğinden çünkü haz alır
o vakit hisseden biraz az alır
sefayı sürense gibi bölünsek

kaldırıp yumruğu sertçe tekmeli
barış sulhe dair tohum ekmeli
taraflar bir adım geri çekmeli
maksadın frense gibi bölünsek

şu serin suyuna bakma fıratın
vara geri dursun türlü iratın
üstüne bindiğin beyaz bir atın
benziyor prense gibi bölünsek..