Bölüm 1 Şiiri - Yıldıray Pilint

Gözlerimi açtığımda sisler dağılıyordu ortalığa tatlı bir soğuk çökmüş yer buz tutmuş otlar ayaklarımın altında kırılıyor Yüksek ağaçların tepesinde bir baykuş iri top olmuş tüyleri ile beni gözlüyor
Sis kalkıyor ileride mavi bir ışık büyük bir çınar ağacının dibinde gittikçe yayılıyor genişliyor Hayran şaşkın yerimden kıpırdayamıyorum o maviliğin esiriyim artık Kaybettiklerimi düşünmüyorum Geleceğin belirsizliğide kafamdan silinip uzaklaşıyor Huzur damarlarımda dolaşıyor Yutkunuyorum Elimi uzatıp yakalamak istiyorum Gözlerimi kapatıyorum bu an hiç geçsin istemiyorum
Merak... Tükeniyorum artık Ağacın önünden büyük bir sıcaklık yayılıyor Yüzüm ellerim kulaklarım alev alev ateş içinde Gözlerimi açtığımda artık mavi tükenmiş büyük bir kızıllık Çınarın gövdesini yalıyarak yükseliyor göğe doğru Yerimde duramaz oluyorum o an herşey olmak istiyorum herşeyde ben.
Artık bakamıyorum göz kamaştırıyor gözlerim kararıyor Bakışlarımı yere indiriyorum Yavaşça yere çöküyorum dizlerim çimenler arasında çamura batıyor Eğiliyorum toprakla kucaklaşıyorum yatıyorum Islaklığın tüm vücuduma yayılmasını hissediyorum
Üstümdeki kazağı çıkarıp atıyorum sonra dijital saatimi Gömleğimi atletimi çıkartıyorum ayakkaplarımı çıkartıyorum ayaklarım özgür pantolonumu sonrada külodumu vücüduma özgürlük Nüfus cüzdanımı yırtıp atıyorum artık damgalı sığırlardanda değilim özgürüm
Tavşanlar la koşuyorum kanatlarımı açıyorum kuşlar kadar özgürüm ve göle atlıyorum tükeninceye kadar kulaçlıyorum dalıyorum artık her yan mavilik
Ve bir daha çıkmıyorum.