Bölük Pörçük Sevdalarım

yüreğin zengin dediler
böldüm bölük pörçük, sevdalara yem ettim
bilemedim sevmeleri
sevda ektim sevdaların üstüne

gezdim denizaşırı
her limanda bir sevgilinin hayali
esmer, kumral, sarışın, her çiçekten bal aldım
şiirler yazdım her birine adanmış
ki; düşmanlarım çatlasın, duysun diye dost, düşman
ay ışıklı bir gece salıverdim sessizce
sevda yüklü şiirler uçuştu okyanusun bağrında
sarhoş yunusların türküsü ulaştı yıldızlara rüzgârların sırtında

tanrım! ..
hiç bitmesin bu rüya
sürsün sonsuza kadar

sona erdi ansızın
aşk gemisi oturmuştu karaya
yüzüyordu denizde tüm serseri aşklarım
bitik ve yorgun
tükenmiştim anlık sevilerin peşinde
bu son demir atışım
koştum yalnızlıklara
dolu dizgin
dört nala

iki gözüm! ..
anımsadım
seni
özlemle
buluşamadık
ne yerde ne gökyüzünde seninle
ikimizin yıldızı barışmamıştı bir tek
göz göz olmuş yüreğimde yuvalanmış örümcek
senin yerine

iki gözüm! ..
al gözümü seyreyle
ne kalmış, bölük pörçük sevdalardan geriye
delik deşik, deli bir yürek
paçavraya dönmüş bir beden
ve içi boş hatıralar
bir de
pişmanlıklarım
elbet

zaman aksa geriye
buluşsak umut ve özlemlerde
yeniden yazsak, başlasak öykümüze en baştan
iki gözüm
kömür gözlüm
ne dersin?