Bölük Pörçük Şiiri - Oğuzkan Bölükbaşı

Kirpiklerin mi
Sevdiğim bakışlarının tülleri
Buğulu
Ve derinden
Akan ırmaklara karışırım sanki
Uzaklarda çok uzaklarda denizden
Kıvrılır giderim üzerinden gün görmemiş toprakların
Kırılır ışıklarım bir damlasında göz yaşının
Hangi rengi yakışır sana gök kuşağının
Maviden kırmızıya
Ya görünmeyen dalga boyları
Isıtan
Yakan
Yok eden
Var eden
Neden küçüğüm neden
Tüm sırları saklayan bir bilinmezden söz ederken
Kirpiklerin tebessümüne arkadaş olmuyor

Bahara az kaldı
Buzlar çözülürken
Kuşları bekleyeceğiz başka diyarlardan
İlk tomurcuğunda zerdalilerin
Ateşler yakacağız
Alevlerden taç yapacağız
Sen adaklar adayacaksın
Hızır
İlyas
Hangi seslere koşacak bilinmez
Umut en yakınımızda

Yeni dostlukların zamanı
Yeni aşkların
Yaklaştığımda anlayacağım
Can tutuyor beni sen baktığında
Devasa bir aşk oluyorum
Dağ gibi
Sessiz ve sedasız
Zirvelerim olmuyor karsız
İçim ise bir volkan gibi
Kar ve har
Bir çelişkide arkadaşlar
Bir yanım yanar
Bir yanım donar
Anlıyor musun küçüğüm
Ben bölük pörçüğüm