Bölük Bölük Şiiri - Atilla Durukan

ermişin kapısına gelmiş,
yıllar önce kaçar gibi gittigi,
pişman, çaglar gibi aglayan gözleriyle.
bir ümit vermişler.
gece yarısı ermişin kapısına yatmış,
ermiş geçerken basmış üstüne,
tanımış kapısında yatanı,
affetmiş,
yıllar sonra dahi olsa unutmamış.

yürek aldanmış,
göz aldanmış.
hasret ya sevgiye, yıllar yılı,
belki sever diye,
sevilmemiş ve yıkılm ışyürek
aldanmış.
megerse yüregin yandıgı yürek,
yanarmış başka yürege,
sus aptal yürek sus,
ırzına geçilmiş, sevdaların,

geceler artık duru degil ki,
kahpelikle anlından vurulmuş
ondandır griligi hep.

topragın da rengi bozulmuş,
sular yürümüyor damara.
belli, topragın da ırzına geçmişler.
sevda ugruna.

kipriklerinden öpmüştüm,
üşümesin diye bedenimle sarmıştım.
dizimi yastık yapmıştım ya!

ya hayır de, ya da aç yüregini,
çok açım sevdana inan dedim.
ne hayır dedi,ne de açtı yüregini.
sevdaların da ırzına geçiliyormuş demek,
anlından vurulmuş yerde yatmakta sevdalar.

ver usta
ekmek arası ihanet,
yalanı da bol olsun kat kat,
pahalı olsun saracagın paketler
son model arabalarda servis yap.
boş ver, aşk ve sadakat ta neymiş

yılan hırsından daha çok tıslamakta,
akrepler kendilerini zehirliyorlar.
canlılar terk ediyor dünyayı, tek, tek,
yalancı aşıklardan başka kalan yok
dünyada.
28.04.2012