Bolu Kızıkları Şiiri - Nafi Çağlar Hacıö ...

Benden selam olsun Güzel Bolu’ma.
Hep dağılmış boylar, Anadolu’ma.
Bolu Kızıkları’nı tanırım da,
Ben devam etmem mi kutlu yoluma…

Konmuşlar, Aladağ’ın bir yanına,
Şahit oldum, Kızıklı’mın şanına.
Benim boydaşlarım, eyi yamandır,
Dokunamazlar, onların canına…

Ne geniş ve otlu yaylaları var.
Yeşil mi yeşil, çamlı dağları var.
Bir gelin görün ki, törelerini,
Sıkı,güzel mi güzel bağları var…

O Kızık Gençliği, sıcak mı sıcak.
Ovada, yaylada hepsi bir kucak.
Artık karar verdim, Anadolu’mu,
Dolaşmalıyım köy köy, bucak bucak…

Öyle gençliği var ki, hayran oldum.
Sevincimden, çok mutlulukla doldum.
Yıllardır aradığım gençlikti bu,
Böyle gençliği daha yeni buldum…

Bir yanda, içli kilimler dokunur.
Bir yanda içli mevlitler okunur.
Öyle manzara ki, görmeye değer.
Nakış nakış benliğime dokunur…

Geleneğimizin “Taş Bayramları”
Kesilir, sıra sıra kurbanları.
Tam bir temaşa ki, almış yürümüş.
İşte benim, o garip hayranları…

Bir yanda, dikeli kavrulmuş etler.
Taze tere yağlar, kenarda bekler.
Biri, işini gücünü bırakmış.
Hakla, etleri bulgura eşitler…

Ta! Bir haftadır açılmış ekmekler.
Üç bin yıllık görenek, gelenekler.
Ortalıkta bir neşe, bin bir telaş.
Dertleri bitirmiş bu görenekler…

Hazır pilavlar tepsilerde durur.
Kaşık çalınmaz ise, hemen kurur.
Erkekler, sonra kadınlar, meydana,
Girer herkes, öbek öbek oturur…

Bu bayram ki; ne güzel bir temaşa.
Yaşlı, genci işine, koşa koşa.
Ben dertli, ben garip der ki onlara,
“Bolu’lu Kızık boydaşım çok yaşa”

Orda, ilk tanıdım ben o İlhan’ı.
Beni çok çekti, candan sıcak kanı.
Siz de çok seversiniz, tanıyınca,
Görünce, Kurbeyoğlu Kızıkhan’ı…

Bir başkanları var Hitit Mustafa.
Kimse tutmuyor, o başkana kafa.
Uygarca, birlik-dirlik, tertip, düzen.
Kültürünü, bu ne gözel müdafaa.

Daha neyi, sayayım ki, ben neyi.
Bolulu Kızıklar, eyi mi eyi.
Size, “bu boy bilge, güçlüdür” dedi.
Bir aşık, Nafi Çağlar Kızıkbeyi…

Batur Nafiz Tançağlar
3 Temmuz 2002
Şehitkamil/Gaziantep