Bolkarlarla Muhabbet 3 Şiiri - Faik Tozoğlu

En zor bölümüydü bu etap gezimizin
Artık hiç kesilmezdi dermanı dizimizin

Gün doğdu yer ısındı, kafile yola çıktı
Doğa kokusu güzel, esen meltem ılıktı

Kuşluk vakti varmıştık, bizler Çürükkeler’e
Dikkat kesiliyor ekip,bütün tehlikelere

Alyamaç’tan geçerken göründü Karakapı
Ölçülürmüydü bilmem bu kapızlar’ın çapı

Bolkar Zirveleri’ne bakmıştık biz habersiz
İşte Aydos,Ziyaret,Geyikdede,Medetsiz

Çok geride kalmıştı rüzgarlı Karagedik
Meydandaki yaylada öğle yemeği yedik

Bugünkü hedefimiz Tanzıt’a ulaşmaktı
Eskimeyen dostlarla erkenden buluşmaktı

Ali Bey,oğlu Selman ve eşi Cennet bacı
Elif,Fazilet,Kezban hepsi başının tacı

Tanzıt’a bağban olmuş yıllardır bu insanlar
Mayıs’ta gelirlermiş kar doluymuş Nisanlar

Anadolu Tanzıt’ı basıvermiş bağrına
Ey Tanzıt fidan dikip uyacağım çağrına

Ay süzülür, yel susar,yapraklar kıpırdamaz
Manzaradan sarhoştur tavşanlar zıpırdamaz

Gece kuşları öter yakalardan yakaya
Taş yetmedi bu gece bağrıma bastım kaya

Şairi uyku tutmaz esin toplar ürkerek
Kader deyip iç çeker boynu yana bükerek

Beni meftun etmekte, Tanzıt’ta ay ışığı
Kampımız uyusa’da hepsi doğa aşığı

Çıldırmamak mümkün mü bu sessiz derinlikte
Erken bitecek rüya, yolculuk serinlikte

Tanzıt’taki geceyi bir ömür unutamam
Bu kağıtla kalemle, o hissi anlatamam

Süt koyduk sabahleyin pilav tenceresine
İnecekti yolumuz Kadıncık deresine