Bolkarlarla Muhabbet 2 Şiiri - Faik Tozoğlu

Altmışbeşine gelmiş, Rahim Hoca çok erken
İçimizde tek oydu bozkıra orman diken

Bay Cafer altmışında sanki bir delikanlı
Rampaları görünce yürüyor canlı canlı

Ellisinde Ali Bey dinler mi bu dağları
Gönlünde yeşermekte mor sümbüllü bağları

Mersinden gelen yiğit gerçekten bir Bahadır
O’nun gönlünün bağı çöllerdeki vahadır

Gençliğin temsilcisi Ankaralı Pelin kız
Göğün derinliğinde parlayan bir yıldız

Kova burçlu Rıza Bey üfledi yol boyunca
Adana’dan gelmişler, yürüyüşü duyunca

Sevgili bacım Tülay bizim Rıza’nın eşi
O kıskandırıyordu hem ay’ı hem güneş’i

Güzeller güzeliydi doktorumuz çılgın Ful
Dünyada zalimlere boyun eğmeyen bir kul

Ankara’dan katılmış yakışıklı bir Hakan
İflah olmaz vurulur ona bir kere bakan

İzmirli Ahmet Beyler aşmış gelmiş batıdan
O çok hoşlanıyormuş dağlardaki yatıdan

Yıllardır gönül vermiş doğaya Bahadır Seyhan
Gezip durmuş Erciyes,Kaçkarlar,Ağrı,Süphan

Turgay Bey kopup gelmiş güzel Mersin ilinden
Artçı olarak yürür türkü düşmez dilinden

Gurubumuza rehber Doktor Ali İhsan Bey
Nice zirveler açmış, nice zirveler hey! hey!

Kafilenin delisi Şair Faik pür neşe
Kekelemeden okur dizeleri peş peşe

Kapıgöl ve Yazıgöl öğleden sonra geçildi
Göğeri’ye varınca kampın yeri seçildi

Soğuktan olsa gerek, dağcılarım neşesiz
Dellenince rüzgarlar lamba yanmaz şişesiz

Çıplak dağlarda ayaz amansız vuruyordu
Merhemsiz dudaklarım soğuktan kuruyordu