İmkanım olduğu halde yanında fazla kalamadığımı biliyorum ama;
Seni gerektiği kadar sevmedim mi?
Ellerini gerekenden daha mı az öptüm?
Senin yaşamındaki bir parçan olmamla daha az mı gururlandım?
Pişmanlıklar içerisindeyim...
Son zamanlardaki susuzluğun geçti mi?
Sonbaharda yağmurla geldin,
Birlikte ıslandık gözlerimiz birbirine değerken,
Kışın içimi ısıttın,
Dudakların dudaklarımda,
İlkbaharda huzur verdin,
İçimizde martıların kanat sesleri.
Hani begonviller onünde sarılacaktın bana,
Ne kadar sevdiğini,
Ve ne kadar özlediğini anlatacaktın,
Ellerini hiç bırakmayacak gibi tutarak,
Aynı nefeste atacaktı kalplerimiz...
Hiç bir şey olamadın bu hayatta;
Ne iyi bir insan,ne iyi bir eş,
Ne de iyi bir baba.
Halletmeye çalıştığın her şeyi
Eline yüzüne bulaştırmaktan daha iyisini de yapamadın.
Hiçbir konuda birikimin olmadığı halde,
Kalp atışı kadar hayata haizsin,
Zira sende atıyor kalbim.
Nefes kadar bana aitsin,
Zira teneffüs ediyorum seni...
Bakışların ömre bedel sevgilim,
İnsanın aşık olası geliyor...??