BÖL, PARÇALA ve YUT
Tefrika kaçınılmaz “amaç” bir olmayınca
Ümmeti parçalayan; mezhep, meşrep, siyâset.
Bir olmamız gerekken yetmiş üçe bölündük
Ümmeti parçalayan; mezhep, meşrep, siyâset.
İnsanlar sarhoş olmuş daha içmeden bâde
Emir aldıkları yer; Şeyh, Üstat, Abi… Dede
Şahıslar öne çıkmış Kitap, Sünnet ötede
Ümmeti parçalayan; mezhep, meşrep, siyâset.
İnsanları mahveder; riya, gösteriş, gurur
Mert olur mu hiç düşman dâim arkadan vurur?
Tarih “herç”lerle dolu tekerrür eder durur (*)
Ümmeti parçalayan; mezhep, meşrep, siyâset.
Sivil halkın üstüne yağmur gibi yağar ok
Garibanlar aç, susuz; ehl-i küfrün karnı tok
Bu hizipler zamanla nemâlanır daha çok
Ümmeti parçalayan; mezhep, meşrep, siyâset.
İnsanlar iyiliğe, ayağını sürüdü
Hak ortada dururken hep bâtıla yürüdü
Cemel, Sıffın vakâsı bunun canlı şâhidi
Ümmeti parçalayan; mezhep, meşrep, siyâset...
21/06/’15
Hanifi KARA
(*) Herç:(Ar.) Kaos, kargaşa, anarşi, terör…
Hanifi KaraKayıt Tarihi : 22.6.2015 00:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!