Bol biberli bir yemek gibidir yaşam
doğuşumda başladım yemeye
hala yemedeyim
ama yalnızlık anlarımı sindiremedim
boğazımda kaldı saniseler, saniyeler
ve aylar, yıllar acısından
taşınamaz bir yük oluyor üstüme
Oysa hiç aç değilim
hiç aç, senden başka bir şeye
ne bitmez bir acı menüdür aşk lokması
yedirdin, yedim acıları, acı üstüne...
sadece ıssız biç çayırda çimde
ıssız ve acılı yüreğimin bozkırlarında
mavi bir umut çiçeği açabilir mi diye
yaşamı yedim lokma lokma, tatsız tuzsuz...
bol biberli umut ve yaşam menüsü ile
KÖMEN
Haydar OkurKayıt Tarihi : 4.6.2008 09:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!