Bokunçocuğu Şiiri - İlkay Beyaz

uzak durduklarınıza
yakın oldum
ve sevmediklerinizi
sevdim
sizin tabirinizle
bok gibi yaşadım
bok çukuruna atladım
bilerek isteyerek
ve orda
uzun bir süre kaldım
çıktığımda leş gibiydim
istediğimde buydu
tam olarak
napayım
ben bir boktum
ve herseyim bok gibiydi
eğitimim bok gibiydi
aşklarım bok gibiydi
çalıştığım işler bok gibiydi
kısacası
geçen günlerin bir çoğu
bok gibiydi
maneviyat tok
maddiyat yok gibiydi
elde avuçta
yoktu
ve geceler sürmekteydi
karılar ve şaraplar
bok gibi
ve o ikisinden de
kaçış yok gibiydi
günler ve geceler sürmekteydi
güneş batmaya
yıldızlar kaymaya
nefes almaya
kalbim çarpmaya
radio çalmaya
ben bok gibi yazmaya
insanlarda ölmeye
bok gibi
devam ediyordu