Bok Muhabbeti Şiiri - Ömer Dalman

Oldum olası “Bok Muhabbeti”ni çok severim
ona ayrı bir önem veririm, desteklerim
hatta uygun platformu bulursam;
o biçim de yayarım!

Belki benim karmaşa dolu, yaramaz çocukluğumdan
o yıllarda büyüklerime karşı birikmiş
“yoğun mağma” olmuş kızgınlıklarımdan,
anlaşmazlığımdan...

belki ‘kanımın bozukluğundan’
’neslinin tükenesi’ inadımdan...
belki ergenliğimde hiçbir kızla çıkmadığımdan,
kimselere pek dokunamadığımdan,

belki bayan ayaklarına fazla ‘hasta’ olduğumdan
azıcık ‘acı düşkünü’ olduğumdan...

belki insanın ‘her seksüalitede olanına’ aşırı saygımdan
yakınlığımdan, şşşş...

daha da önemlisi
belki
bütün bunlara rağmen; evini, eşini, kızını çok seven
kapıdan girdiğinde ‘Ejderhalığını sokakta bırakan’
bir “baba” olduğumdan...

ama
oldum olası “Bok Muhabbeti”ni çok severim ben!

sohbette iki lafın arasında o kelime geçmeye görsün!
seziverdim mi yatkınlığını insanın
“bok muhabbeti”ne bağlarım olayı!
inanamazsınız
bir de öyle tatlı tatlı açarım ki kapıyı önünüze
kendi ellerinizle uydururum kendime!
sonra bir de bakmışsınız
sizin de ağzınız ‘biber sürülecek’ kıvama gelmiş! ?

mevkiinize, gelmişinize, geçmişinize
zürriyetinize şaşarsınız!
belki içinizden bin kere tövbe bile edersiniz!

vallahi herşey güzel,
felsefeler güzel,
teknoloji, sosyete, kadın-seks güzel ama

oldum olası “Bok Muhabbeti”ni çok severim ben!
bırakamam...

(Haziran 2006)