Bojidar Çipof Şiirleri - Şair Bojidar Çipof

Boşlukta uyandım

Elimi uzattım tutacak bir şey yok!

Sonra aklıma yalnızlığım geldi

Baharda kış uykusu misali

İçimde güz, dışımda yaz...

Kaç mevsimi aynı anda yaşıyorum

Dilim kalemdi mısralarda ama
Ruhumun çatlakları gibiydi satırlar
Oysaki her şey yazılabilirdi beyaz kâğıda
Aşk yoktu, belki ondan üveydi kelimeler,
Üveydi de ondan anlatamazdı cümleler
Ancak gönlün efkârlanacak yeri de olmalı

Bir yerde ve bir rüyada,

Bir ayrılık şarkısı bu dinlediğim…

Notalar sahipsiz savrulurken

Sert rüzgârlar bitti

Şimdi sessizlik zamanı

Kuvvetli poyraz yerini bana bıraktı

Uzaklara mı gideceksin yine?

Arada binlerce yol, onlarca şehir

Göremeyeceğim, göremediğim gibi

Her şeye rağmen içindedir O!

Yılmazsın, seversin, unutmazsın

Yalnız adımlarında hâlâ yanındadır

Saçım var deyip kel çıkanların

Çulum var deyip çıplak kalanların

Aşkım var deyip yalancı olanların

Olmadığın yerlerde ararken,
Yağmur ellerime düşürdü seni
Bir an kaldın ve gittin avuçlarımdan…

Zaten bulursam ne yaparım bilemezdim!
Belki sadece susardım,

Hayatında “imlâ” olmalı…

Sayfanı noktalar doldurunca

İki nokta ile aşkı anlatmaya,