Usanmaz acıların zorba askeriyim ben
Umrumda değil ki gece ve krizantem
Bir zar gibi atılmış sanki dünyaya ten
Kentlerim ve kadınlarım yorgun ve bitkin madem
Gözyaşları yanaklardan süzülse de nafile
Dağların dağdağası devadır şu dehama
Cümleler dudaklarda kurulmuş bir hile
Olsa da çökemez bir sis gibi ruhuma
Varlığın ortasında yokluğa tutulmuş
Belki karasevdalı,belki bir cüzzamlıyım
Dudaklarını karanlığın dudaklarında unutmuş
Yokluk ülkesinin kederli seyyahıyım
Karakışlar kadar soğuk,mağaralar gibi münzevi
Olmak tek arzum bu şehrin girdabında
Buluvermek ne mümkün düşlerdeki evi
Şehrin bir darbede yıkılan uğursuz enkazında
Katran karası gecelerin inatçı tutkunuyum ben
Anlamak yıldızları... Ki geceler hayli ketum
Bir zar gibi atılırken kelimeler kalbinden
Ruhumda biraz yokluk ve fazlasıyla uçurum
2023 MART
Kayıt Tarihi : 6.4.2023 10:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!