Boğuyor Amasya Şiiri - Resul Polat

Derdimi yazdığım taşlar çatlıyor
ne yanlış yaptım ki beni suçluyor
gidipte ellere gelin oluyor
şu amasya beni sıkıp,boğuyor

düğünü kuruldu oyun oyunuyor
gözünü kaçırıp bana bakmıyor
kurudu dereler sular akmıyor
şu amasya beni sıkıp boğuyor

oturdum köşeye gözlerim ağlar
gidip engel olsam kaderim bağlar
kafamı duvara vurupta kanar
şu amasya beni sıkıp boğuyor

mutlumusun şimdi gittiğin elde
ben yanar dururum şu göynücekte
şu halimi gelip bir de görünce
mutlu ol sen şimdi koca ömrünce