İçimde bir korku, içimi yiyen
Seninle savaşan beni kazanan
Rüzgar ki boşluğu zırh diye giyen
İçimde bir çığlık sonsuza varan!
Damla, damla korkulardan biriken
Bir umman çağlar bekleyen sonunu
İçimde biten, bir vasıfsız diken
Doğadan mı, bu Allah ın kanunu
Bir soluk nefes ciğerimi yakan
Damarlarıma ki sızmış durumda
Sinsi çok sinsi fark etmeden akan
Söz Allah ın beden denen kurumda
Yokluğun yokluğu zaman aşımı
Kimse bilmez varlık ne diye durur
Mezarlar dolu, kimsesiz başımı
Kim beni ne diye, nedensiz korur !
Kayıt Tarihi : 30.5.2009 21:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!