Calovan değirmeni. İki yıl boyunca, bir ağustosböceği
çiftliği, bir keçisağan kuşu kalesi. Sellerin dilinden konuşuyordu
burada her şey, kimi kez gülmelerle, kimi kez gençlik yumruklarıyla.
Bugün yaşlı direnmeci, çoğu dondan, yalnızlıktan ve
sıcaktan ölmüş taşların ortasında birazcık yumuşadı. Geleceğe
değgin haberler de duruldu çiçeklerin sessizliğinde.
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta