Calovan değirmeni. İki yıl boyunca, bir ağustosböceği
çiftliği, bir keçisağan kuşu kalesi. Sellerin dilinden konuşuyordu
burada her şey, kimi kez gülmelerle, kimi kez gençlik yumruklarıyla.
Bugün yaşlı direnmeci, çoğu dondan, yalnızlıktan ve
sıcaktan ölmüş taşların ortasında birazcık yumuşadı. Geleceğe
değgin haberler de duruldu çiçeklerin sessizliğinde.
Roger Bernard: Canavarlar çevreni çok yakındı toprağına onun.
Dağda arayıp durmayın; ama olur da buradan birkaç kilometre
ötede, Opdette boğazlarında, küçük öğrenci yüzlü yıldırımla
karşılaşırsanız, ona gidin, a evet ona gidin ve kendisine
gülümseyin; acıkmış olabilir çünkü, dostluğa acıkmış.
Kayıt Tarihi : 4.6.2015 16:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!