Boğuntu Şiiri - Selda Gürsu

Yoksunluk...
Çokça yoksunluk
Ruhtan çıkan kavis, yanık duygu kokusu
Bedene zeval verir olmuş
Günbegün değil, yavaş yavaş hiç değil
Cereyanlı zamanın kestirilemez yüzü mü bu?
Tuğla tuğla dizilen şeffaf ağrı
Yamaca koyverilen yaman sızı
Her gün bendimi yağmalıyor
Dimağa yapışmış terk edilmişlikler
Askıya alınan zamanın aşımına karşı
Ne de dimdik duruyor!
Eşkal tanımaz, vurdumduymaz
Koca pişkinliği ile ünlü bizim sefil!
Bak,
İyi bak
Nasıl da camın kenarından sinsi sinsi kahkahalar atıyor!