Boğuluyorum sevgilim Şiiri - Orhan Hatıl

ben bir ezilmiş leş tarlasına gelmiştim
zehir dolu nefreti içmiştim
otobüsler götürmüştü
kaçırmıştı belkide bu bela dolu rüyadan beni
sabrısızlığı yenemeyen ellerimle barışmıştım

korkmuştum bir ara
sensizlikten
düşsüzlükten
kabalık dolu umursamaz hallerde bulurken sesimi

sanılarla bu gemi gitmiyorsa
rotalar yalan
kum saati kısalığındaki nefesimde
boğuluyorum sevgilim
ben bir adam görmüştüm karanlıkta
beni hatırlatıyordu
seni ben kadar bilmesede