Boğuluyorum Dünyada Şiiri - Özdemir Koca

İmdat! boğuluyorum, bu boğucu Dünyada,
Sıkıyor bir taraftan bütün kaoslar, vahşetler,
Sisli dumanlar, dumanlar karanlık yollar ve ben,
Boğuluyorum evrende, Dünyaya gelemeden.

Bir Vapur sallıyor denizin üstünde tüm gücüyle,
Bir ayrılık çöküyor ne zaman yaklaşsam sahile,
Yoksa kaderimiz böylemi yazıldı hep dert, tasa,
Boğuluyorum evrende, Dünyaya gelemeden.

Sonra açılıyor gökler salıyor güneşini tepemize,
Tekrar bekliyoruz güzel günleri umutla içimizde,
Yağsın yağmurlar Allah'ın rahmetiyle üstümüze,
Boğuluyorum evrende, Dünyaya gelemeden.

İnsanlar hep mi bencil yoksa kalmadı mı insanlık,
Kiminin gözü kiminin cebinde bu mu Müslümanlık,
Kur'an bilmesem kaçardım arkama bakmadan,
Boğuluyorum evrende, Dünyaya gelemeden.

Hesapsız bir Dünya var, haram yiyen yiyene,
Bana dokunmayan yılan bin yaşasın diyene...
Allah hesap sormaz mı görüp de seslenmeyene,
Boğuluyorum evrende, Dünyaya gelemeden.

Özdemir'im kıyamet ha koptu ha kopacak,
Elbet zalimden, hainden hesaplar sorulacak,
Cehennemin işi ne onları toplayıp yakacak,
Boğuluyorum evrende, Dünyaya gelemeden.

20.09.2022