İçim çığlık çığlığa, dışım ıssız sokak.
On kere, yüz kere, bin kere bilmiyorum.
Ne de zor bilinmeyenlerle yaşamak,
Dipsiz deryalarında boğuluyorum.
Böyle hayal etmemiştim, böyle değildi.
Biz vardık nihayetinde, tek ben değildi.
Uyanamıyorum kâbus dediğim yerden,
Düşümde gördüğüm sanki sen değildi.
Vurduğun köşede bıraktım cesedimi.
Anladım senle başlayıp sende bittiğimi.
Bilmediğim uzaklarda adımı andın belki,
İhtimallerinle sevdim, ihtimallerinle...
Kayıt Tarihi : 1.12.2025 22:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!