Boğuluyorum; gökten gizli görünmez
-ler iner, iner kapar yüzümü
Nefes almıyorum
Nefes alamıyorum
Bir kaldırımda yürürken etrafımı
Güçlü kuvvetli gözüken 20-30
Mahşer savaşçısı sardı
Nefes alamıyorum
Rutin koşuşturmacalarda
Koşuşturur ruhum: kaçar, korku ruhu peşindeyken
Ruhumun koşuşturmasından yoruldum
Nefes alamıyorum
Sarıyor bedenimi çepeçevre zifiri karanlık
Bir yardım çağrısı atacak gücüm yok
Azraile bir gün fısıldarsam derim:
bu ruhu bu bedenden al artık
Nefes alamıyorum
Kafamda karamsar satırlar ve mesut insan tipleri
Ellerine almışlar sahip oldukları ipleri
Geçirmişler boynuma kalın düğümü
Nefes alamıyorum
Kayıt Tarihi : 18.6.2022 16:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!