Boğuluyorum Şiiri - Serhat Fidan

Boğuluyorum

Düşüyorum yollarına
Düştüm uğrunda
Düştüm yollarında
İçim kanadı
Ruhum incindi
Bedenim titredi
Sonra:
Ruhum üşüdü
Kangren oldu hayallerim
Kestiler düşüncelerimi
Doğradılar beni ..

İçim diyorum içim
Kor misali yanarken
Titredim
Ruhum can çekişiyor
Yutkunamıyorum
Kederler acılar sıra sıra dizilmiş beni bekliyor

Bakıyorum derinlere
Kimisi griye
Kimise yeşile
Kimisi de maviye bulanmış
Tükenmeyi bekliyor

Toprak beyaza
Gök griye
Bulutlar Tunça
İnsanlar kurda
Ruhlar acıya bulanmış
İnsanlığın ölümünü bekliyor

Çok şeyler oluyor
Ağaçlar beyazlar içinde
İçim kan revan içinde
Yaşıyorum
Ama
Yaşamamacasına çırpınıyorum

Bilmem hangi yalanlara kandım
Bir gülüşemi
Bir yüze mi kandım
Hangi rüyada esir kaldım

Gönül yangınında boğuluyorum
Sisler durağında göz gözü görmüyor artık...