Boğuluyorum Şiiri - Aşır Demirbolat

Balkonda saksı çiçekleri
Hava rüzgardan bi haber
Palmiye ağaçları durağan
Rakım yarım bardak henüz
Bitmiş üç paket sigaram
İçimde bir sıkıntı var
Nedir deseler anlatamam
Kafamda bir yazar kadar
İntihar senaryoları
Atsam kendimi şurdan aşağı
Bilmem hangi soru cevaplanır
Yaşamak umuttur sansam
Neyin yaşaması diye aklım sorar
Cevabı bilmeyen dilim utanır
Boğuluyorum karanlık gecenin içinde
Yaşamak nedir ölmek nedir
Çelişkide bocalıyorum
Düşümde üstümde can telaşı
Nihai sondan korkuyorum
Beklerim gelmez beklediğim dizeler
Birbiri ardına eklendi şişeler
Rolümü oynuyorum bu sahnede
Çocuklarım yan odada
Koyunlarında benden beklentiler
Sokak lambasında hiçliğin sesi
Sokaktan bir çocuk geçiyor
Bir şiirde geçtiğinden yok haberi
Kimi evlerin ışığı sönmüş
Kimi gözümü alıyor canlı
Yaşamak mı ölmek mi bu saatte
Acaba hangisi daha heycanlı
Bu gelgitler ve de medcezirler
Ruhum bir deniz kadar çalkantılı
Nerden baksan kötü ve beter
Radyoda inceden çalıyor
Birgün gitsen bile hatıran yeter
Neye yada niye yazdığımı bilmiyorum
Arada oluyor bana boğuluyorum
Ticari taksi duruyor caddede
Kimbilir kimi nereye götürecek
Belki de kimsenin bilmediği bi durakta
Beklediği sevdiğini görecek
Kül tablası ağzına kadar dolu
Bahar akşamının tatlı serinliği
Üşütüyor biraz koynum kolumu
Nasıl bulurum hiç bilmiyorum
Ara ara şaşırdığım yolumu
Aynı şarkıyı kaç kez dinledim bilmiyorum
Bildiğim birşey varsa eğer
Ben bazı geceler boğuluyorum
Ölmek desem ölemiyorum
Yaşamak desem oda değil
Beynimde cevabı bilinmeyen sorular
Onlardan da senden kaçtığım kadar
Anladım ki kaçamıyorum
Ben bazen ben her gece
Boğuluyorum boğuluyorum.....