Kalbimin en derinlerinde dönüp duran anafora kapılmış, dibe doğru gitmekteyim... hayat rasgele olaylardan ibaret diyebilmeyi ne kadar da çok isterdim, bu karmakarışık ruh halimle.
Ben istemedim bu dünyaya gelmeyi... ben istemedim böyle bir hayat yaşamayı... ve ben istemiyorum kendi denizimde boğulup ölmeyi...
Sıkıntılarım kelimelere dökülemeyecek kadar ağır, göz yaşlarım gözlerimden inemeyecek kadar yorgun... kalbim aslanların ortasında sürüsünü kaybetmiş bir ceylan kadar ürkek... koşmalıyım, kaçıp gitmeliyim buralardan...
Ama biliyorum ki insan kendinden kaçamaz... yazamıyorum, ağlayamıyorum, kaçamıyorum...
Boğuluyorum...
29.05.2007
Zuhal AKSULU
Kayıt Tarihi : 30.5.2007 12:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!