Bir yanardağ misaliyim tepemde duman
Püskürürse lavlarım tozumdan boğulursun
Kızıl kıyamet kor ateş taşarsa etrafa
Yanarsın alimallah közümden boğulursun
Derindir göz bebeğim bakıp bakıp dalarsın
Daldıkça içerisine boğulacam sanırsın
Sıcak düşer gönlüne buhar buhar olursun
Fazla dalma içine gözümden boğulursun.
Senin yüreğin küçük taşıyamazsın beni
Ağır gelirim sana bozarsın sen dengeni
Lakin sevgiden uzak bırakırsa yüreğini
Sevgimi anlatacak sözümden boğulursun
Kayıt Tarihi : 20.11.2016 21:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hamit Kalkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/11/20/bogulursun-7.jpg)
Böylesi yanan bir yürekte kim kül olup savrulmak istemez ki..
Yüreğine kalemine sağlık büyük usta
TÜM YORUMLAR (1)