Boğulup Gidiyor Kendiliğinden

Kendi çığlığında kaybolur mu insan
Ben kayboluyorum
Çığlıklarımda.
Nefesim boğuyor beni
Tutunamıyorum kahrolası hayata
Ayak uyduramıyorum
Ne gelene, ne de geride kalana

Gidenler gitti geçmiş ola,
Yerine gelenler de sinmiyor canıma
Kapılamıyorum, aşk rüzgarına
Tek bir tavırla yeniyi de katıyorum
Eskiler kervanına....

Boyacı küpü değil ki aşk dediğin,
Durup durup düşeyim...
Şu kısa ömrümü kaç aşkla öldüreyim...
Yine sen düşüyorsun aklıma,
Yine sen sinsice giriyorsun kanıma,
Her yeni gelen, dolduramıyor sonsuz boşluğunu,
Enginliğinde mavinin, kıyıya vururken sen,
Boğulup gidiyor kendiliğinden...