Çocukların muhakeme yeteneği olmadığını bilirsiniz,
bu yüzden de boğulmaları çok doğaldır,
önce buz yutar onları
ve sonra, bütün kış, yün atkıları
yüzer arkalarında, nihayet tamamen
hareketsiz kalana dek gömülürken onlar.
Ve gölet onları karanlık pek çok koluyla kaldırır.
Fakat ölüm farklı gelmiş olmalı onlara
başlangıca bunca yakınlarken.
Kör ve ağırlıksız olmuşlardır
sanki daima. İşte bu yüzden
geriye kalan düşlemektir o lambayı,
masayı kaplayan güzel beyaz örtüyü,
onların bedenlerini.
Göletin üzerinde kayan tuzak yemleri gibi
kullandıkları isimleri duyuyorlar fakat hala:
Daha ne bekliyorsunuz
eve gelin, eve gelin, mavi ve ebedi
sularda kaybolanlar.(=kaybolun)
Louise GLUCK
Çeviri: Osman Tuğlu
Kayıt Tarihi : 31.3.2022 13:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
