Boğulmaz Mavi Şiiri - Deniz Ercivan

Bir tür kavuşmadır hatırlayış...unutuş,bir tür özgürlük! Halil Cibran

ne zaman...
mırıldanarak yanaşsa merdiven kıyısına bir kedi
ayaklarında akşam serinliği
gözlerinde benden kalan şefkatin izdüşümünü
sürükleyerek
yırtılır sende üryan
üryan
yaşam diye baktığın gökyüzü
ve düşer ay
o bir türlü unutamamanın hüzünlerine

hatırlamak bir ikindi vakti
pencere kıyısındaki fesleğenin kesif kokusuyla
bağrında bir zaman lepiska saçlarımın
o duru gölgesini
ve çoğaltmak müşfik bakışlarımı hiç katıksız
kâsende ilticalara
özlemek orada silinmiş sınırlarını ellerimin
sofranda birdenbire yemyeşil salatalık tadında

şakağında titreşerek kavurulan ter
eski sevişmelere büker ezgisini
hangi sayfayı açsan
okuduğun kitapların arasından ellerimin tozu
her akşam yudumlanan çayın eşliğinde
buruk yüzüm dökülür
ve kıyısında mezar suskunluğu yalnızlıkların
dimdik durağan selvi koşar aheste
bir kadının terlik sesine

yüreğini çatal çatal kıran
bir ırmak olur keşkeler
vurulursun
vurulursun
vurulursun dalgalarca pişmanlıkların denizine

boğulmaz mavi...

Nisan 2006 Berlin