Ruhumu incitiyor düşüncelerim.
Tüylerim diken, diken.
İçimi acıtan geçmişteki olaylar var, bu gün benim aklımda
İyilik görenlerin kötülükleri var gözlerimin önünde
Delirmekten beterim bu gün.
Boş vermek istiyorum, istiyorum amma, olmuyor
Takıntı olmuş takıntı, kızgınlıklarım bende
Kendimi tanıyamıyorum bu gün.
Ben kimim ya Rab!
Sucum iyilik yapmaksa cezalandır, suçluyum.
Sevmekse neden ben böyleyim.
Ah Tanrım, ah, bu gün kendimi tanıyamıyorum.
İçimde fırtınalar kopuyor bu gün
Dalgalarda boğulmak üzereyim, boğulmak üzereyim.
Yardım et bana Tanrım.
Bu gün ben, kendimi tanıyamıyorum.
Dışarıda mevsimlerden ilk bahar
Ağaçlarda su yürümüş, doğa canlanmış,
Renk, renk çiçek vermiş ağaçlar
Bense, titriyor üzgün, üzgün o ağaçlara bakıyorum.
Felaketime !
Şu düştüğüm, durumlara kızıyorum.
Ahmet Yüksel Şanlı er
08 Mayıs 2021
Kayıt Tarihi : 8.5.2021 15:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!