Her yer çok karanlık
Kalplerimiz çok karanlık
Zihinlerimiz çok karanlık
Hiç ışık göremiyorum
Her yer çok havasız
İçerisi çok havasız
Dışarısı daha da havasız
Nefes alamıyorum
Gözümü kapatıyorum
Bir rüya görüyorum
Hiçbir zaman gerçek olmamış
Ve hiçbir zaman gerçek olmayacak
Aydınlık var, özgürlük var rüyamda
Barış var, insanlık var
Hep yaşayan çocuklar var
Uyanıyorum arada bir
Gözümü açıyorum
Gerçekle yüzleşiyorum
Kıyıya vuran ölü çocuklarla
Kayıt Tarihi : 22.6.2016 18:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!