Herkes birbirine benziyordu
Hiç kimse yokmuş gibi
Kendini vazgeçilmez görenler
Vazgeçilmesi gerekenleri belirliyordu
Her değişik fikir
Çiçek bile açmaya fırsat bulamadan
Tüm renkler tek renkte soluyordu
Yoktu kimsenin kimseye tahammülü
Uzun kısayı, yüksekteki tırmananı
Siyah beyazı, yeni eskiyi,
Soğuk sıcağı dışlıyordu
Nefes almak bile izne bağlıydı
Bir toplum toplu boğuluyordu
Önder Karaçay
Önder KaraçayKayıt Tarihi : 26.1.2020 19:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiir yine size has , yüreğinize sağlık.
Yaşam bir veri paketi değildir. Her rengin , her kokunun ayrı bir güzelliği vardır. Kimsenin kimseyi dışlama hakkı yoktur. İlla benim giydirdiğim elbiseyi giyeceksin deme hakkı olmadığı gibi...
Sevdiğim bir dörtlük vardır , Şükrü ERBAŞ 'ın:
*Bunalıyoruz çocuk, bunalıyoruz.
Biçim veremediğimiz şeylerin
biçimini alıyoruz._____________Bazen de olan bu ...
Kaleminiz hep yazsın. Selam ile...
Sizi burada görmek büyük mutluluk öğretmenim.
Fırsat buldukça uğruyorum.
Burada şiirin yorumların çok ayrı bir tadı var.
Çok teşekkür ederim derin saygılar sunuyorum
Kutluyorum Önder bey..
Saygılar..
Çok teşekkür ederim Güner hanım. Dilim döndüğünce yaşadıklarımı ifade etmeye çalışıyorum. Saygılar sunuyorum
Değerli olanı kirletmek!
İnsanı tamamen "çıkarcı", maddi menfaatlerinin peşinde koşan robotlara çevirip, manevi yönünü hurafelerle, kültürünü kültürsüzlükle iğfal etmek!
İçi boşalmış, hedefsiz, amaçsız, bedeni ve ruhu hasta bireyler topluluğu yaratmak...
Ne demeli?
Şiirin işlediği bu!
Tebrikler Önder Bey, Kardeşim..
Yaşadığımız acımasızlığı daha nasıl anlatalım bilmiyorum.
Bilenlerle ilgili bir problemimiz yok. Bilmeyenler öyle bir yozlaşmanın içine düşmüşler ki iki yüzlülük her halleri.
Gözleri su, ağızları hu, kalpleri taş.
Çok teşekkür ederim değerli öğretmenim derin saygılar sunuyorum.
İçten tebriklerimle
Çok teşekkür ederim Nurten hanım yaşadıklarımızı sözlerle resmini çekmeye çalışıyorum. Saygılar sunuyorum
TÜM YORUMLAR (4)